De verwoestende kracht van mythes
De verwoestende kracht van mythes
Het onverklaarbare uitleggen aan de hand van mythes: de oude Grieken deden het al. Niks mis mee. Tot foute mythes een relatie binnensluipen.
Persoonlijke mythes: extremen over onszelf
Iedereen is een verzameling van een oneindige reeks eigenschappen. Bij het bouwen van een zelfbeeld, kiezen we individueel uit die lange lijst. Een realistisch zelfbeeld is het resultaat van een gevarieerde kijk op die eigenschappen. ‘Ik ben nogal afstandelijk’ is hier een voorbeeld van.
Verschuift dit naar ‘Ik ben koud en kil’, dan wordt een persoonlijke mythe opgebouwd. Extreem en niet realistisch.
Mythes in een relatie: extremen over de ander
Holderdebolder verliefd worden, maakt ons blind. Soms zelfs blind als een mol. Hendrik ziet Saartje enkel in een soort sprankelende waas van geheimzinnigheid. Onvergelijkbaar mooi, is ze. En ongelooflijk lief.
Tuurlijk is Saartje een knappe verschijning én heeft ze een betoverende glimlach. Toch heeft ook zij haar mindere kantjes. Want, zoals hierboven beschreven: niemand bestaat uit extremen. En toch gebeurt het dat binnen een relatie de klepel de andere kant uitslaat. Naar het extreem negatieve. Saartje is lelijk geworden en nors.
Moordende mythes: vechten om ze te doorbreken
Het vreemde aan deze mythes is dat ze moeilijk te doorbreken zijn. Eens de menselijke geest op deze manier gaat denken, verstarren we in dit nauwe denkpatroon. En werkt de mythe zelfversterkend. Saartje wordt almaar norser. Denkt Hendrik.
En toch. In realiteit is Saartje helemaal niet zo nors. Tijd voor Hendrik om in actie te schieten. En de mythe te verslaan. Hoe? Door de enge gedachtengang te doorbreken. Door elkaar beter te leren kennen. Want, hé, Saartje houdt van verse, wilde bloemen. En van The Doors. Aan Hendrik om haar mee te nemen naar een optreden. En zijn beeld terug bij te stellen. Want Saartje: die is uniek.
Meer spelregels voor je relatie in ‘Liefde is een werkwoord’.