De theebuiltjes? Het is al langer publiekelijk geweten dat in de theebuiltjes vooral het afval van de theeplantjes terechtkomt. Lekker? Voor sommigen wel. Maar echte thee is het niet.

De camillethee? Deze krijgt verkeerdelijk de naam thee mee. Je mama schenkt je een infusie in. Een aftreksel van planten met geneeskrachtige eigenschappen, maar niet van het theeplantje. Ook wel lekker - voor sommigen - maar… echte thee is het niet.

In een doosje echte thee zit - je raadt het nooit - het theeplantje! En net dat theeplantje zorgt voor de effecten die we aan thee toewijzen. En die zijn niet min. Zeker als je kiest voor een kwalitatieve groene thee. Door de hoge concentratie aan antioxidanten heb je met dat doosje echte thee een pakketje gezondheid in je kast.

Groene thee krijgt namelijk volgende eigenschappen toegeschreven:

-het reguleert de bloedsomloop
- het versterkt het immuunsysteem
- het vermindert stress
- het verlaagt cholesterol
- het is goed voor de botten (door het hoge gehalte fluoride).

Wil je nog gezonder? Kies witte thee. Héél subtiel van smaak en nog wat duurder. Maar het zou heel erg krachtig werken tegen veroudering.

Zo, even wennen aan de smaak misschien. En even niet aan de prijs denken bij aankoop want je hebt per kopje echt heel weinig nodig.

PS De eeuwelingen in Okinawa? Onderzoek beschreven in ‘Ikigai’ wijst erop dat zij dagelijks genieten van hun kopje groene thee.